Uczestnicy programu H2Accelerate szacują, że ciężarówki zasilane wodorem, pojawią się na rynku ogólnokrajowym, za około 10 lat.

Wierzą, że wodór jest podstawowym paliwem, które umożliwi pełną dekarbonizację sektora samochodów ciężarowych.

H2A chce jak najszybciej, wprowadzić ciężarówki zasilane wodorem

Pięć firm, które zawarły sojusz wspiera inicjatywę jak najszybszego wprowadzenia transportu ciężkiego, zasilanego wodorem.

Daimler Truck, Iveco, OMV, Shell i Volvo Group, w początkowej fazie mają zamiar wypuścić ciężarówki zasilane wodorem w klastrach regionalnych, i na europejskich szlakach transportowych. Wiąże się to z dużym wykorzystaniem przepustowości i dobrym zaopatrzeniem w stacje tankowania wodoru.

W ciągu 10 lat, H2Accelerate chce połączyć te klastry ze sobą i stworzyć ogólnoeuropejską sieć.

Wspólny projekt podzielono na kilka etapów

Sojusz w pierwszej fazie ma w planach wypuszczenie setek ciężarówek napędzanych wodorem oraz budowę ponad 20 stacji tankowania. W drugiej fazie, która ma wystartować w drugiej połowie lat dwudziestych, sojusz firm chce uzyskać czterocyfrowe dane dotyczące produkcji ciężarówek. W rezultacie, w kolejnych latach ma nastąpić gwałtowny wzrost produkcji, rzędu ponad 10 000 ciężarówek H2.

Do tego czasu najważniejsze szlaki transportowe Europy mają zostać wyposażone w stacje tankowania wodoru.

H2A planuje pozyskać środki publiczne

Do zrealizowania celów, niezbędne jest stworzenie wczesnych projektów przedseryjnych. W związku z tym, firmy planują pozyskanie środków publicznych na ich realizację, które mają „aktywizować rynek”. Współpraca H2A z decydentami ma stworzyć sprzyjające warunki dla wprowadzenia transportu H2.

Daimler, Iveco i Volvo to znani producenci ciężarówek. Pierwszy z nich zaprezentował we wrześniu tego roku, koncepcję FC GenH2 Truck, która ma być modelem seryjnym przeznaczonym do przewozów długodystansowych o zasięgu do 1000 kilometrów. Wstępne testy klientów zaplanowano na rok 2023.

W listopadzie Daimler Truck i Volvo Group zgodziły się na utworzenie spółki, która opracuje, wyprodukuje i będzie prowadzić sprzedaż systemów ogniw paliwowych gotowych do produkcji seryjnej.

W czerwcu tego roku Daimler podjął kroki organizacyjne w celu realizacji tego wspólnego przedsięwzięcia. Volvo nabędzie 50 procent udziałów w Daimler Truck Fuel Cell GmbH & Co. KG, za kwotę około 600 mln euro. W  rezultacie transakcja ma zostać zamknięta w pierwszej połowie 2021 roku.

Iveco może mieć problem z ciężarówkami

Iveco nie jest nowicjuszem w sektorze H2, firma została producentem kontraktowym ciężarówki Nikola Tre. CNH Industrial i Nikola Motor ogłosiły swoje plany w lutym 2020 r . Ciężarówki na ogniwa paliwowe mają powstać w Ulm od 2023 r., wersja akumulatorowa już w 2021 r.

Czy tak się stanie, nie wiadomo ponieważ Nikola Tre stała się ostatnio mało wiarygodną firmą. Zerwała kontrakty z GM i Republic Services.

Ciężarówki napędzane wodorem są kluczowe, dla transportu neutralnego pod względem emisji CO2

Wprowadzenie ciężarówek H2 w dużych ilościach spowoduje pojawienie się nowych sektorów przemysłu. Obejmą produkcję instalacji do produkcji wodoru wolne od CO2, systemy dystrybucji wodoru, sieć stacji paliw o dużej wydajności dla wodoru ciekłego i gazowego oraz samą produkcję samochodów ciężarowych.

Europa ciągle w ogonku

Europejskie firmy i rządy są w tyle w porównaniu ze swoimi japońskimi i czy południowokoreańskimi odpowiednikami.

Hyundai wdrożył już setki ciężarówek na ogniwa paliwowe na kontynencie europejskim wraz z towarzyszącą im infrastrukturą i strategiami biznesowymi. To nie wszystko, bo niedawno ogłosił nową samodzielną markę o nazwie HTWO dla technologii ogniw paliwowych.

Posługując się liczbami dotyczącymi produkcji ciężarówek z ogniwami paliwowymi, Hyundai właśnie otrzymał zamówienie na 4000 ciężarówek z ogniwami paliwowymi do Chin. Toyota zaś, otworzyła specjalną europejską jednostkę biznesową i testuje lekkie i ciężkie ciężarówki H2 w Ameryce Północnej i Japonii.

Bez względu na to czy są to europejscy, czy też azjatyccy producenci pojazdów z ogniwami paliwowymi, wszyscy są zgodni w jednym. Transformacja transportu ciężkiego wymaga współpracy międzysektorowej, inicjatywy rządowej oraz współpracy potencjalnych konkurentów w zakresie gospodarki wodorowej.