Większość marek motoryzacyjnych z powodu pandemii koronawirusa podejmuje różnego rodzaju działania wspierające walkę medyków. Podobnie zrobił Mercedes-Benz, który planuje udostępnić swoją technologię druku 3D do produkcji sprzętu medycznego niezbędnego w walce z COVID-19.
Do czego wykorzystuje się druk 3D?
Do produkcji i projektowania aut już od dawna wykorzystuje się technologię druku 3D. W ten sposób wytwarzane elementy stosowane są jako matryce i wzorce. Druk 3D zwykle jest stosowany w przypadku prototypów oraz pojazdów niskoseryjnych. W czasach pandemii, kiedy większość fabryk i studiów projektowych wstrzymały pracę, te technologię można wykorzystać do innych celów.
Mercedes-Benz ogłosił gotowość do pomocy. Grupa zaoferowała wsparcie przy produkcji sprzętu medycznego. Za pomocą drukarek 3D można wytwarzać pojedyncze elementy, pilnie potrzebne w technologii medycznej z powodu panującej pandemii COVID-19.
30 lat doświadczenia
„Ponieważ dysponujemy niezwykle kompetentnym zespołem i wieloletnim doświadczeniem w technice druku 3D, jesteśmy gotowi, by wnieść swój wkład w produkcję urządzeń medycznych” – mówi Jörg Burzer, członek zarządu Mercedes-Benz AG ds. produkcji i łańcucha dostaw. „W tym celu pozostajemy również w kontakcie z rządem kraju związkowego Badenia-Wirtembergia. Na potrzeby produkcji oferujemy nasze doświadczenie i specjalistyczną wiedzę; teraz czas, by skontaktował się z nami sektor technologii medycznej. Nasze drukarki 3D są w pełni dostępne”.
Jak zauważają specjaliści z Mercedes-Benz, firma gromadzi doświadczenie dotyczące badań i wykorzystania techniki wytwarzania przyrostowego od około 30 lat.
150 tys. wydruków rocznie
Mercedes-Benz używa już drukarek 3D do produkcji nawet 150 000 plastikowych i metalowych elementów rocznie. Wolumen ten można teraz w całości wykorzystać do celów medycznych, korzystając ze wszystkich popularnych procesów drukowania 3D – od stereolitografii (SLA), selektywnego spiekania laserowego (SLS) i modelowania ciekłym termoplastem (FDM) aż po selektywne topienie laserowe (SLM).
W wytwarzaniu przyrostowym cyfrowo opracowywane elementy produkuje się warstwa po warstwie za pomocą specjalnej „drukarki”. Korzystając ze źródła energii (zwykle to jeden lub więcej laserów) stapia ona surowce takie jak proszki, plastikowe i metalowe, czy żywice. Po ukończeniu danej warstwy automatycznie nakłada się jest kolejna, a proces krzepnięcia rozpoczyna się od nowa. Powtarza się on aż do chwili utworzenia trójwymiarowego komponentu.