Pokonują tysiące kilometrów w najcięższych warunkach. Zobacz jakie rozwiązania stosuje się w dakarowych maszynach

Pokonują tysiące kilometrów w najcięższych warunkach. Zobacz jakie rozwiązania stosuje się w dakarowych maszynach

8 interakcji
zuprt2n

Podaj dalej

Jak zbudowane są dakarowe maszyny?

1. Stabilna i wytrzymała rama.

Wszystkie punkty mocowania dla podzespołów, elementów nadwozia i zawieszenia są zintegrowane z ramą przestrzenną, która waży tylko jedną trzecią tony i działa jak klatka bezpieczeństwa. Stal samolotowa o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie gwarantuje najwyższą wytrzymałość. Istotne znaczenie miało jednoczesne osiągnięcie możliwie najniższego środka ciężkości.

2. Solidne elementy zawieszenia

Zazwyczaj wszystkie cztery koła są wsparte przez podwójne wahacze na przedniej i tylnej osi, każde z podwójnymi elementami sprężynowymi. Dakarowe przepisy ograniczają skok amortyzatora do 250 milimetrów. Pomimo dużego prześwitu, który wymaga stosunkowo wysokiego ustawienia dolnego wahacza, uzyskano geometrię zawieszenia gwarantującą właściwości jezdne wybaczające błędy kierowcy.

3. Serce na sterydach

Aby zakwalifikować się do kategorii o minimalnej wadze 1750 kilogramów, pojemność skokowa nie może przekraczać 3500 centymetrów sześciennych. W przypadku silnika z turbodoładowaniem należy wziąć pod uwagę współczynnik x 1,5 – dlatego jego pojemność nie może przekraczać 2333 centymetrów sześciennych. Moc jaką dysponują samochody w tej kategorii wagowej to około 300 koni mechanicznych i moment obrotowy na poziomie 500 Nm. Cała moc przenoszona jest zwykle przez sześciobiegową skrzynię biegów i trzy dyferencjały do ​​stałego napędu na cztery koła.

4. Wygląd ma znaczenie w tym przypadku podwójne

Wygląd samochodów startujących jest charakterystyczny i efektowny, ale także niezwykle funkcjonalny. Dzięki krótkim zwisom, auta posiadają bardzo dobre kąty natarcia i zejścia. 

Aerodynamika całej karoserii to jednak najważniejsza sprawa. Projektuje się je w taki sposób aby równowaga aerodynamiczna między przednią i tylną osią była zachowana. Dobrze skonstruowane nadwozie nie wytwarza siły nośnej ani dociskowej, ponieważ obciążenia aerodynamiczne na pustynnej powierzchni o wysokim oporze toczenia są uważane za niepraktyczne. Całe nadwozie jest wykonane z włókna węglowego i waży tylko około 50 kilogramów.

5. Waga i rozkład masy grają ogromną rolę

Ze względu na lepszą zwinność i optymalny rozkład masy wszystkie ważne zespoły skoncentrowane są zazwyczaj między osiami. W rezultacie uzyskuje się równy rozkład ciężaru na przednią i tylną oś. Bardzo nisko zamontowany zbiornik paliwa gwarantuje również najniższy możliwy środek ciężkości. Jednoczęściowy płaszcz ochronny jest zintegrowany z ramą przestrzenną podczas fazy wspawywania poszczególnych elementów. 

6. Wymienne stronami części typu plug & play

Całość konstrukcji jest skomplikowana, natomiast jest ona zaprojektowana w taki sposób, aby podczas etapu maratońskiego w razie awarii zespoły mogły sobie poradzić o własnych siłach. Poszczególne elementy są przemyślane w taki sposób aby na przykład wały napędowe tylnej i przedniej osi były jednakowej długości. Cztery identyczne półosie napędowe, osiem znormalizowanych zespołów amortyzatorów i wspólne elementy zawieszenia, które są wzajemnie wymienne (przedni lewy odpowiada prawemu tylnemu i tak dalej). Wszystkie te rozwiązania ułatwiają naprawę i zmniejszają liczbę części zamiennych przewożonych w pojazdach serwisowych.

Przeczytaj również

Redakcja WRC News

Redakcja WRC News