Biało-czerwona obsada – Kajetanowicz i Baran (Ford Fiesta R5) wśród 7 polskich załóg, które wezmą udział w estońskiej rundzie FIA ERC

Równe i szerokie szutrowe odcinki specjalne, liczne hopy, po których rajdówki przelatują w powietrzu nawet 40 metrów, mnóstwo niewidocznych zakrętów przez szczyty, a do tego rekordowe prędkości – tym charakteryzuje się najszybsza batalia w sezonie FIA ERC, czyli nadchodzący Rajd Estonii (15-17 lipca). Z 1. numerem startowym powalczą w nim Kajetan Kajetanowicz i Jarek Baran, którzy rok temu fantastycznie zadebiutowali w tej imprezie.

Wymagające odcinki specjalne Rajdu Estonii nie należą do zbyt gościnnych. Na liście zwycięzców tej imprezy jest tylko dwóch zawodników spoza Estonii. W 2012 roku zawody wygrał Norweg Mads Ostberg, który ma na swoim koncie niemal 100 rund WRC. Z kolei w ubiegłym roku zwyciężył mistrz Estonii z sezonu 2014, czyli doskonale znający estońskie oesy Rosjanin Aleksiej Łukjaniuk.

Rywalizacja o zwycięstwo w 6. rundzie FIA ERC rozegra się na 16 odcinkach specjalnych o łącznej długości 211,5 km, przy czym niemal 40 proc. tego dystansu wiedzie po drogach niewykorzystywanych w ubiegłorocznej edycji zawodów.

Tym co najbardziej fascynuje i emocjonuje zarówno kibiców, jak i zawodników ścigających się w tym rajdzie, jest niesamowite tempo, jakie rajdówki osiągają na szutrowych drogach używanych na co dzień przez mieszkańców Estonii.

Kajetan Kajetanowicz: – W tym rajdzie tylko lewa noga ma nieco mniej roboty niż w pozostałych rundach Mistrzostw Europy, ale inne części ciała – przede wszystkim prawa noga i głowa – nie mają chwili wytchnienia. Nie znam rajdu, w którym tak często i długo trzyma się gaz wciśnięty do samej podłogi. Wysiłek umysłowy zaczyna się jednak już od zapoznania z trasą. W trakcie rekonesansu na najwyższe obroty wchodzi wyobraźnia. Gdzie skręcić, w którym miejscu zahamować, jak ustawić auto przed zakrętem? Na te wszystkie pytania odpowiadamy sobie, jadąc z dozwolonymi na zapoznaniu prędkościami rzędu 50-60 km/h. A odpowiedzi muszą być bezbłędnie precyzyjne, bo kilka dni później, w tych samych miejscach, będziemy walczyć o ułamki sekund mając na liczniku 180 km/h, a czasem nawet i więcej. Dlatego w Estonii tak trudno o punkty, a tak łatwo o błąd. To świetny rajd – bardzo emocjonujący, bo tu do sukcesu potrzebne są doświadczenie, odwaga, wiara w swoje umiejętności, pewność siebie, jak najszybszy samochód, doskonały opis i jak zawsze – szczypta szczęścia. Wygrywa ten, kto wymiesza te składniki w idealnych proporcjach trzymając przy tym gaz wciśnięty do końca.

Harmonogram Rajdu Estonii – 6. rundy Rajdowych Mistrzostw Europy 2016 (godziny wg czasu polskiego):

piątek, 15 lipca (1 odcinek specjalny, łącznie 1,33 km):

09:00 – odcinek testowy
12:00 – odcinek kwalifikacyjny (2,95 km)
17:00 – wybór pozycji startowych (Tartu)
18:00 – ceremonia startu (Tartu)

19:00 – OS 1 – Tartu City (1,33 km)

sobota, 16 lipca (9 odcinków specjalnych, łącznie 127,14 km)

07:46 – serwis A – 15 min. (Otepaa)
08:30 – OS 2 – Kengu 1 (13,53 km)
09:10 – OS 3 – Raiga 1 (10,48 km)
10:55 – OS 4 – Kengu 2 (13,53 km)
11:35 – OS 5 – Raiga 2 (10,48 km)
13:01 – serwis B – 30 min. (Otepaa)

13:49 – OS 6 – Rua 1 (29,97 km)
14:58 – OS 7 – Arula 1 (8,76 km)
15:50 – serwis C – 30 min. (Otepaa)

16:38 – OS 8 – Rua 2 (29,97 km)
17:47 – OS 9 – Arula 2 (8,76 km)
19:00 – OS 10 – Elva (1,66 km)

niedziela, 17 lipca 2016 (6 odcinków specjalnych, łącznie 82,98 km)

08:09 – serwis D – 45 min. (Otepaa)
09:15 – OS 11 – Ristimae 1 (20,32 km)
09:56 – OS 12 – Vissi 1 (13,32 km)
10:23 – OS 13 – Saverna 1 (7,85 km)
11:28 – serwis E – 30 min. (Otepaa)

12:19 – OS 14 – Ristimae 2 (20,32 km)
13:00 – OS 15 – Vissi 2 (13,32 km)
13:27 – OS 16 – Saverna 2 (7,85 km)
14:22 – serwis F – 10 min. (Otepaa)
16:00 – ceremonia mety (Tartu)

Klasyfikacja Rajdowych Mistrzostw Europy 2016 przed Rajdem Estonii:

1. Kajetan Kajetanowicz (Polska) 92 pkt.
2. Aleksiej Łukjaniuk (Rosja) 77 pkt.
3. Ralfs Sirmacis (Łotwa) 41 pkt.
4. Craig Breen (Irlandia) 38 pkt.
5. Freddy Loix (Belgia) 38 pkt.
6. Ricardo Moura (Portugalia) 37 pkt.
7. Jaromir Tarabus (Czechy) 33 pkt.
8. Kris Princen (Belgia) 28 pkt.
9. Lambros Athanassoulas (Grecja) 27 pkt.
10. Wojciech Chuchała (Polska) 26 pkt.