Tor Catalunya powstał w 1991 roku. Budowa zbiegła się również z Igrzyskami Olimpijskimi w 1992 roku, gdzie zaplanowano start i metę kolarskiej indywidualnej jazdy na czas. Obiekt wielokrotnie gościł testy, co oznacza, że zawodnicy znają go niemal jak własną kieszeń. Pierwotnie ostatni sektor toru był niezwykle szybki, co przez rozwój aerodynamiki stwarzało wiele niebezpiecznych sytuacji i od 2007 roku wykorzystywana jest bardzo wolna szykana. Tor dwukrotnie był remontowany: w 2004 oraz 2018 roku. W tym roku przemodelowano zakręt numer 10.
Wyścigowa nitka mierzy 4675 metrów i składa się z szesnastu zakrętów. Na torze wyznaczone są dwie strefy DRS: na prostej start-meta oraz miedzy zakrętami 9 i 10. Podczas wyścig kierowcy przejazdą 66 okrążeń, co przełoży się na dystans 308,424 km.